Pijn aan de achillespees kan een teken zijn van een gescheurde pees. Wanneer het vermoeden bestaat dat de achillespees gedeeltelijk is gescheurd of in zijn geheel is afgescheurd (achillespeesruptuur), kan je dat onderzoeken door te test(en). Kortom, hoe weet je of er een scheur in de achillespees zit?
Achillespees gescheurd zelf test(en) #
Pijn aan de pees in je hiel, wijst mogelijk naar een gescheurde achillespees. Om hierachter kan je wat zelf testjes doen. Meen je dat je een achillespeesruptuur hebt, raadpleeg dan zo snel mogelijk de arts.
Test achillespeesruptuur: hiel optillen #
Een mogelijke achillespeesruptuur test je door te proberen de hiel op te tillen. Lukt dit niet? Dan zit er mogelijk een scheur in de achillespees.
Voelen en zien #
Ten slotte is het niet ongewoon dat je een gat in de achillespees kan voelen en/of zien. Dit blijkt meestal uit een dip of inkeping in de pees.
Lopen en op de tenen staan #
Een achillespeesruptuur is mogelijk aanwezig als het niet of nauwelijks mogelijk is om de voet te belasten, te lopen, of om op de tenen te staan.
Achillespees gescheurd test door medici #
Een medisch specialist heeft verschillende mogelijkheden om eventuele scheuren in de achillespees te diagnosticeren.
Thompson-test bij achillespees gescheurd #
De Thompson-test is een van de meest gebruikte klinische onderzoeken onder medici voor het diagnosticeren en uitsluiten van een achillespeesruptuur. Het staat bekend om de grote nauwkeurigheid met een gevoeligheid van 96% en een specificiteit van 93%. Bij deze test ligt de patiënt op de buik met gestrekte onderste ledematen en de enkels tot voorbij het uiteinde van het bed. Terwijl één hand de kuit wordt samen drukt, wordt de beweging van de voet geobserveerd. Gewoonlijk lift het hielbeen en beweegt de voorvoet naar beneden. Bij een scheur in de achillespees beweegt de voet dan amper (gescheurd) tot niet (afgescheurd).
Test een gescheurd(e) achillespees met een Matles-test #
De Matles-test is een lichamelijk onderzoek waarmee een achillespeesruptuur kan worden opgespoord. De patiënt buigt de benen in buikligging tot een hoek van 90 graden. De onderzoeker noteert de stand van de voeten. Als de test positief is, beweegt de enkel naar een neutrale of gebogen stand. Als de pees echter nog intact is, blijft de voet licht naar beneden gebogen.
Gap Palpation test #
Voor een spleetpalpatie is de onderzochte persoon in rugligging. Daarna test en voelt de medische specialist voorzichtig over de gehele lengte van de achillespees, op zoek naar eventuele breuken of afwijkingen in de pees, die mogelijk op een achillespeesruptuur wijst.
Copeland test #
Bij de test is een sfygmomanometer of een bloeddrukmanchet in gebruik. De te testen persoon moet met het gezicht naar beneden op de behandelbank liggen met het aangedane been over de rand. De manchet is in het midden van de kuit van de patiënt geplaatst en opgeblazen tot 100 mmHg terwijl de enkel in passieve plantairflexie staat. Vervolgens wordt de enkel van de patiënt in dorsiflexie gezet. Indien de pees onbeschadigd is, moet een drukverhoging tussen 35 en 60 mmHg worden waargenomen. Indien de test uitwijst dat achillespees echter gescheurd is, zal de drukverhoging minimaal of niet zijn.
Echografie #
Een achillespees onderzoek kan eventueel worden aangevuld met een echografie. Er zijn twee primaire soorten scheuren die op echografie kunnen worden gezien, een volledige scheur en een gedeeltelijke scheur. De medicus kan ze herkennen aan de hand van bepaalde kenmerken. De achillespees is goed zichtbaar op echografie, en als er sprake is van een scheur kan de medicus de volgende tekenen waarnemen: een toename van de omvang van de pees, een verstoring in de structuur van de pees, een ruimte binnen de pees die gevuld is met vloeistof, en een terugtrekken van structuren in het geval van een volledige scheur.
MRI #
Een MRI is te gebruiken als alternatief wanneer echografie geen optie is. Of wanneer de resultaten van echografie en de beoordeling van klinische testen onverklaarbaar verschillen. Maar ook wanneer een bepaalde diagnose wordt voorspeld die niet door echografie kan worden vastgesteld, of voor preoperatieve voorbereiding.
